از گذشتههای دور تا کنون روش‌های مختلف بیهوشی برای عمل رینوپلاستی استفاده میگردد. اگر بخواهیم تقسیم بندی جامعی از این روش‌ها داشته باشیم به سه گروه امها را تقسیم می‌نماییم.
۱.روش بی‌حسی موضعی. در این روش تنها بینی با تزریق موضعی بیحس میگردد .این روش در گذشتههای دور استفاده می‌گردید و شاید بارها شنیده باشید که در گذشته در مطب با تزریق موضعی عمل بینی انجام شده بوده است. از عیب‌های این روش، داشتن درد است که باعث خونریزی بیشتر و کنترل کمتر جراح برای انجام تکنیک‌های سخت‌تر می‌باشد. عملا در دهه‌های اخیر این روش منسوخ شده و تنها برای انجام روتوش‌های ساده مثل تراشیدن لبه‌های برجسته قوز یا بریدن پره‌ها کاربرد دارد.
۲روش دوم ایجاد خواب عمیق یا سدیشن است. در این روش به بیمار دارو تزریق میگردد تا هوشیاری بیمار کاهش یافته ولی بیمار همچنان خود میتواند تنفس کند .مهمترین ایراد این روش ثابت نبودن سطح هوشیاری بیمار در حین عمل است و همچنین تیم بیهوشی باید مراقبت از راه هوایی بیمار را در اولویت قرار دهد. مهمترین مزیت آن تنفس خودبخودی بیمار و دوره نسبتا کوتاه ریکاوری است. هنوز هم بسیاری از جراحان به این روش بیشتر متمایل هستند.
۳.بیهوشی عمومی. در این روش نه تنها هوشیاری بیمار کاملا از بین رفته بلکه تنفس بیمار نیز به عهده دستگاه بیهوشی است.مهمترین مزیت این روش ،بیدردی بیمار و خونریزی کم که باعث راحتی جراح برای انجام تکنیک‌های پیچیده تر است. روش بیهوشی عمومی شایع‌ترین نوع بیهوشی برای رینوپلاستی در اتاق عمل می‌باشد.
صرف نظر از این که کدام روش بیهوشی برای بیمار انتخاب شود ، آگاهی و تسلط تیم بیهوشی در حین جراحی مهمترین نکته در حفظ سلامت بیمار می‌باشد.
